ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕುಟುಂಬ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇರುವುದೇ ಮಹಿಳೆಯರ ಶ್ರಮದಿಂದ ಎನ್ನಬಹುದು. ಮೌಲ್ಯಾಧಾರಿತ ಸಮಾಜದ ಅಡಿಪಾಯವೇ ಮಹಿಳೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅಲ್ಲಗಳೆಯುವಂತಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಹೌದು ಕೂಡಾ. ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ..ಸಮಾಜದಲ್ಲೂ ಭಾರತೀಯ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯಲು ಕೂಡಾ ಮಹಿಳೆಯರೇ ಕಾರಣೀಭೂತರು.
ಮಹಿಳೆಯರು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯೂ,ಎಲ್ಲಾ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲೂ ಪುರುಷರಿಗೆ ಸರಿಸಮಾನರಾಗಿ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಪಡೆದು ಅದನ್ನು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸುವಲ್ಲಿ ಸಫಲತೆಯನ್ನು ಹೊಂದುವಲ್ಲಿಯೂ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲೋ ಕೆಲವೆಡೆ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಕಾರಣಗಳಿಂದಲೋ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಕಾರಣಗಳಿಂದಲೋ , ಸಾಮಾಜಿಕ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಿಂದಲೋ ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೂ ಕೂಡಾ ತುಂಬಾ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದಿದ್ದಾರೆ.
ಸ್ವಾಭಿಮಾನಿಯಾಗಿರುವ, ಕ್ರಿಯಾಶೀಲರಾಗಿರುವ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಏನಾದರೂ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬೇಕಾದರೆ, ಗುರಿ ತಲುಪಬೇಕಾದರೆ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಇರಲೇ ಬೇಕು. ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವೆಂಬುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಗುವಂತಹುದಲ್ಲ. ಸಿಕ್ಕಿದರೂ ಅದು ಯಾವ ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅನುಕೂಲ,ಅನನುಕೂಲ, ಸತ್ಪರಿಣಾಮ,ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಬಹುದು..ಎಂಬುದೇ ಗೊತ್ತಾಗಲಾರದು.
ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮಧ್ಯಮವರ್ಗದವರಾಗಲೀ, ಮೇಲಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದವರಾಗಲೀ, ಶ್ರೀಮಂತ ವರ್ಗದವರಾಗಲೀ ಮಹಿಳೆಯರು ದುಡಿಯಲು ಹೋಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತೀರಾ ಕೆಳ ವರ್ಗದ ಮಹಿಳೆಯರು, ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿರುವ ಮಹಿಳೆಯರು ಮಾತ್ರ ಅದೂ ಅನಿವಾರ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದ ಪರಿಚಯದವರ ಮನೆಗಳಿಗೋ, ವಿಶೇಷ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅಡುಗೆ ಕೆಲಸಗಳಿಗೋ, ಹೊಲ ಗದ್ದೆ, ತೋಟದ ಕೆಲಸಗಳಿಗೋ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕುವ ಕಿಂಚಿತ್ತು ಧನವೋ ಧಾನ್ಯವೋ ತಮ್ಮ ದಿನನಿತ್ಯದ ಖರ್ಚಿಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತೇ ಹೊರತು ಆಡಂಬರದ ಜೀವನಕ್ಕಾಗಲೀ ಅಥವಾ ಇನ್ಯಾವುದೇ ಅನಾವಶ್ಯಕ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಲೀ ವ್ಯಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಿದ್ದರೆ ಆಕೆ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಿಂದಲೂ ಸ್ವತಂತ್ರಳೆಂದು ಅಂದುಕೊಳ್ಳಬಹುದೇ..? ಇಲ್ಲಾ ಇದು ಎಂದಿಗೂ ಅಸಾಧ್ಯವೆಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಆಕೆಗೆ ಇಷ್ಟವಿರಲಿ, ಇಲ್ಲದಿರಲಿ ಅವಳು ಉದ್ಯೋಗವನ್ನು ಮಾಡಲೇ ಬೇಕಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಕಾರಣಗಳು ಹಲವಾರು ಇವೆ. ಕೆಲವರಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಆರ್ಥಿಕ ಅಡಚಣೆಗಳಾದರ ಇನ್ನು ಕೆಲವರಿಗೆ ಹಣದ ದುರಾಸೆ ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು ತಾವೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಕೆಲವು ತಪ್ಪುಗಳಿಂದ ಅದರ ಕರ್ಮಫಲವನ್ನು ತೀರಿಸಲು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ದುಡಿಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಸಕಲ ಸವಲತ್ತುಗಳನ್ನು, ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ತನ್ನದನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯನ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳು ಹಿಂದಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾದ ಕಾರಣ ಮಹಿಳೆಯು ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥೆಯಾಗಲು ಬಯಸುತ್ತಾಳೆ. ಒಮ್ಮೆ ಆಕೆ ಹೊರಬಿದ್ದ ಮೇಲೆ ಅವಳು ಬೇಕೋ ಬೇಡವೋ, ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ಆಕೆ ಮಾತ್ರ ಅದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಬಿಡಲಾರದಷ್ಟು ಬೆರೆತುಹೋಗಿರುತ್ತಾಳೆ.
ಹೊರನೋಟದಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥ ಮಹಿಳೆಯರು ತಿಂದುಂಡು, ಉಟ್ಟು ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಮೆರೆಯುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕಾಣಬಹುದು. ಆದರೆ ಆ ಭಾಗ್ಯ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಲಭ್ಯವಿರುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥ ಮಹಿಳೆ ತನ್ನ ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ಸಂಸಾರವನ್ನು ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ನಿಭಾಯಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇವೆರಡರ ನಡುವಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೆಣಗಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಹಲವು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಮಾನಸಿಕವಾಗಿಯೂ ದೈಹಿಕವಾಗಿಯೂ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು, ಕೆಲವೆಡೆ ಸುರಕ್ಷತೆ ಮತ್ತು ಭದ್ರತಾ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು, ಶೌಚಾಲಯ ಮತ್ತು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಕೊಠಡಿಗಳಿಲ್ಲದೆ ಅನುಭವಿಸುವ ನರಕಯಾತನೆ, ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಂದಲೋ, ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಶೋಷಣೆಗಳು ಇವೆಲ್ಲವೂ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥ ಮಹಿಳೆಯರ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಯಾವತ್ತೂ ಸರಿಹೋಗವು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮಹಿಳೆ ಕೈ ತುಂಬಾ ಸಂಪಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಕುಟುಂಬದ ಹಿತಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನ ಆಸೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟು ತನ್ನತನವನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಿ ತ್ಯಾಗಮಯಿಯಾಗುವುದು ಕೂಡಾ ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯಲ್ಲವೇ..?
ಪ್ರತಿದಿನದ ಓಡಾಟದಲ್ಲೂ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥ ಮಹಿಳೆ ನಾನಾ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಎಲ್ಲಾ ದೌರ್ಜನ್ಯ, ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ನಡುವೆಯೂ ಆಕೆ ತನ್ನ ಉದ್ಯೋಗವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ದೃಢವಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಈಗೀಗ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ತನ್ನದೇ ಆದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿವಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಸಶಕ್ತಳಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಆಕೆಯಲ್ಲಿ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ,ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಮತ್ತು ನಿವಾರಿಸುವಲ್ಲಿ ಗಟ್ಟಿಗಿತ್ತಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ತನ್ನ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯವನ್ನೂ ಯಾರದೇ ಹಂಗಿಲ್ಲದೆ, ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಬದುಕಲು ಸಮರ್ಥಳಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ.
ಹೆಣ್ಣಿನ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸುಧಾರಣೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಗಂಡಿನ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿ ಪರಮಾವಧಿಯನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಿದೆಯೋ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.ಹೆಣ್ಣು ಯಾವಾಗ ಕೇವಲ ಗೃಹಿಣಿಯಾಗಿ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಹಿಂದುಳಿದಿರುತ್ತಾಳೋ ಅದುವರೆಗೆ ಹೆತ್ತವರ/ಪತ್ನಿಯ/ಮಕ್ಕಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಹೊತ್ತು ಕೊಂಡಿರುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಆಕೆಯ ಕೈಗೆ ಯಾವಾಗ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಕ್ಕುತ್ತದೆಯೋ ಅವಳು ಒಂದೊಂದೇ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಆತ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳಿಂದ ಜಾರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಮಾತ್ರ ಸರಿಯಾದ ಬದಲಾವಣೆಯೋ ಅಥವಾ ಅನಾಹುತಗಳಿಗೆ ತಳಹದಿಯೋ ಎಂಬುದು ಚಿಂತನೆ ಮಾಡಬೇಕಾದ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ.
ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವೋ, ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಹೊಸಹೊಸ ಚಟಗಳನ್ನೋ, ಹವ್ಯಾಸಗಳನ್ನೋ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಹವ್ಯಾಸ (ಮನೋವೈದ್ಯರು ಇದನ್ನು ಮನೋರೋಗ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.)ವನ್ನಂತೂ ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಲ್ಗಳಲ್ಲಿ,ಅಂಗಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ online ಲ್ಲಿ ಕೂಡಾ ಕಂಡದೆಲ್ಲಾ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ತಮಗೆ ಬೇಕೋ ಬೇಡ್ವೋ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡದ್ದು, ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದದ್ದು,ಬರದೇ ಇದ್ದದ್ದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೊಂಡುಕೊಂಡು ಮನೆ ತುಂಬಾ ಕಾರಿನ ತುಂಬಾ ವಸ್ತುಗಳೇ ತುಂಬಿರುತ್ತವೆ. ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥಗಳ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ಅದೂ ಅಷ್ಟೇ.. ಹೋಟೆಲ್,ಡಾಬಾ,ರಸ್ತೆಬದಿಯ ಗಾಡಿಗಳು, ತ್ರಿಸ್ಟಾರ್,ಫೈವ್ ಸ್ಟಾರ್ ಹೋಟೆಲ್ಗಳು, ಕ್ರೀಮ್ ಪಾರ್ಲರ್ಗಳು ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಹೊಟ್ಟೆ ಚುರುಗುಟ್ಟಲಿ,ಇಲ್ಲಾ ತುಂಬಿರಲಿ..ಕೊಳ್ಳುವುದು ಚೆಲ್ಲವುದು..ಪ್ಯಾಶನ್ ಆಗಿದೆ. ಬ್ಯೂಟಿಪಾರ್ಲರ್ಗಳು, ಮಸಾಜ್ ಸೆಂಟರ್ಗಳಲ್ಲೂ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ..ಪುರುಷರಲ್ಲೂ,ಮಕ್ಕಳಲ್ಲೂ ಈ ರೀತಿಯ ಹವ್ಯಾಸ/ ಅಭ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಗಮನಿಸಿದಾಗ ಮಹಿಳೆಯರ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದಿಂದ ಪುರುಷರೂ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರವನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅತಿಯಾದರೆ ಅಮೃತವೂ ವಿಷ ವೆನ್ನುವಂತೆ ಆರೋಗ್ಯದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೂ, ದೈಹಿಕವಾಗಿಯೂ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿಯೂ ಈ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ನಮ್ಮನ್ನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತಿದೆ…!!!??
ಈ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ನಾವು ಏನೆಂದು ಹೆಸರಿಡಬಹುದು..!!!??
ಇದಕ್ಕೆ ಕಡಿವಾಣವನ್ನು ಹಾಕಬೇಕೆ..? ಯಾಕೆ ಹಾಕಬೇಕು ? ಹೇಗೆ ಹಾಕಬೇಕು? ಎಂಬುವುದರ ಕುರಿತು ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ಮಾಡಬೇಕೇ..!!??