ಮಕ್ಕಳು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ನಿಮಿಷದಿಂದ ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಂತೋಷದ ಮಗು ಮುಂದಿನ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ದುಃಖಿತವಾಗಬಹುದು,ಮತ್ತು ಈ ಬದಲಾಗುವ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಸಂತೋಷ, ಉತ್ಸಾಹಗಳಂತಹ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಭಾವನೆಗಳು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಕಂಪನಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ದುಃಖ, ಹತಾಶೆ, ಕೋಪ, ಅಸೂಯೆ, ನಿರಾಶೆಯಂತಹ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಭಾವನೆಗಳು ಮಗುವಿಗೆ ಶೋಚನೀಯ ಭಾವನೆಯನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಇತರರು ಅವುಗಳನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಆದಾಗ್ಯೂ ಮಕ್ಕಳ ಭಾವನೆಗಳ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಪೋಷಕರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳಿವೆ.
ಅನೇಕ ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಸೂಕ್ತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವರು ಯಾವ ರೀತಿಯ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದು ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ಸರಿಯಾದ ವಿಧಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವಂತೆ ಮತ್ತು ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವುದು ಪೋಷಕರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಾಗಿದೆ.
ಭಾವನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ಕಲಿಸಿ
ಅನೇಕ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ತಮಗೆ ಅಥವಾ ಇತರರಿಗೆ ಹೇಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಯದೆ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಮಕ್ಕಳು ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಮತ್ತು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲು ಸಮರ್ಥರಾಗಿರಬೇಕು. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಅವರು ವಿಭಿನ್ನ ಭಾವನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿರಬೇಕು. ಅವರು ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಇದು ಸಂಭವಿಸಬಹುದು. ಪೋಷಕರು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಮೌಖಿಕವಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ “ಹೇಯ್ ನೀನು ಇಂದು ಸಂತೋಷವಾಗಿ ಇದ್ದೀಯ” ಅಥವಾ “ಅಜ್ಜನನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರಿಂದ ಅಜ್ಜಿ ದುಃಖಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ”. ಕಥೆಗಳನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುವಾಗ ಅಥವಾ ವ್ಯಂಗ್ಯಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ಅದರಿಂದ ಯಾವ ಭಾವನೆಗಳು ಅರಿತುಕೊಂಡೆ ಎಂದು ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ನೀವು ಕೇಳಬಹುದು. ವಿಭಿನ್ನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ನೀವು ವಿವಿಧ ಆಟಗಳನ್ನು ಸಹ ಆಡಬಹುದು.
ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ಸರಿಯಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಮಗುವಿಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡಿ
ಕೋಪಗೊಳ್ಳುವುದು, ಹೊಡೆಯುವುದು, ಅಳುವುದು ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಭಾವನೆಗಳ ಪರಿಣಾಮಗಳಾಗಿವೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನು ಧನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಭಾವನೆಗಳ ಮೂಲಕ ಸಾಗಬೇಕು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅದನ್ನು ಸೂಕ್ತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ಮಗುವು ಕೋಪಗೊಂಡಾಗ, ಅವನು / ಅವಳು ತನ್ನನ್ನು ಅಥವಾ ಇತರರನ್ನು ಹೊಡೆಯುವ ಮೂಲಕ ಅಥವಾ ಅಳುವ ಅಥವಾ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುವ / ಮುರಿಯುವ ಮೂಲಕ ಅವನ / ಅವಳ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಹೊರಹಾಕಬಹುದು. ಈ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನವರಿಂದ ಕಲಿಯಬಹುದು ಅಥವಾ ಅನುಕರಿಸಬಹುದು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ತಕ್ಷಣವೇ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಬಿಡುವುದು, ಮೃದುವಾದ ದಿಂಬಿನ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆಯುವುದು (ಆಕ್ರಮಣಶೀಲತೆಯನ್ನು ಹೊರಹಾಕಲು) ಮುಂತಾದ ಸರಳ ನಿರ್ವಹಣಾ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಮಕ್ಕಳು ತಮಗೆ ಹೇಗನಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಬಹುದು ಅಥವಾ ಅಂತಹ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹಿರಿಯರು ವಿವರಿಸಬಹುದು.
ಅವರು ಹೇಗೆ ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ ಅಥವಾ ಇತರರು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಲು ಮತ್ತು ಮಾತನಾಡಲು ನೀವು ಅವರಿಗೆ ಸಮಯ ನೀಡಬಹುದು.
ಉದ್ವೇಗ ಅಥವಾ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುವ ನಡವಳಿಕೆಗಳಿಗೆ ಆಸ್ಪದ ನೀಡಬೇಡಿ
ಪೋಷಕರು ತಮ್ಮ ಮಗು ಅಸಮಾಧಾನಗೊಳ್ಳುವುದನ್ನು, ದುಃಖಿತರಾಗುವುದನ್ನು ಅಥವಾ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಅಥವಾ ಅವರ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕುವುದನ್ನು ನೋಡಲು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ.ಈ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಚಾಕೊಲೇಟ್ ಅಥವಾ ಆಟಿಕೆಗಳಂತಹ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಬಹುಮಾನವಾಗಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ ಈ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದರೆ ಅವರು ಅದನ್ನೇ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಫಲಕ್ಕಾಗಿ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಮಗುವು ತನ್ನ ಸಹೋದರನನ್ನು ಪದೇ ಪದೇ ಎಳೆಯಬಹುದು ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದರೆ ಪೋಷಕರು ತನ್ನ ನೆಚ್ಚಿನ ಚಾಕೊಲೇಟ್ ನೀಡುವುದಾಗಿ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದ್ದು ನೆನಪಾಗಿ,
ಅವನು / ಅವಳು ಪದೇ ಪದೇ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ನಿಮ್ಮ ಮಗು ಶಿಕ್ಷಕರು ಅಥವಾ ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಸಂವೇದನಾಶೀಲವಾಗಿದೆ / ಹಠಮಾರಿ ಎಂದು ಘೋಷಿಸುವುದು ನಿಮ್ಮ ಮಗುವಿಗೆ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಈ ನಡವಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಲೇಬಲ್ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಅಥವಾ ಮನರಂಜನೆ ನೀಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ.
ಭಾವನೆ ನಿರ್ವಹಣಾ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಕಲಿಸಿ
ಏತನ್ಮಧ್ಯೆ ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಂತಗೊಳಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಲಿಸಿ.
ಆಳವಾದ ಉಸಿರಾಟದ ವ್ಯಾಯಾಮ, ಹಿಂದುಳಿದ ಸಂಖ್ಯೆಗಳನ್ನು ರೆವೆರ್ಸ್ ಎಣಿಸುವುದು, ಮೃದುವಾದ ದಿಂಬನ್ನು ಒತ್ತುವುದು ಕೆಲವು ಸರಳ ಕೋಪ ನಿರ್ವಹಣಾ ತಂತ್ರಗಳಾಗಿವೆ. ಆಗಾಗ್ಗೆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಶಾಂತ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ಒಡ್ಡುವುದು, ಹಿತವಾದ ಸಂಗೀತ ಅಥವಾ ಕಲೆಯನ್ನು ಶಾಂತತೆಯನ್ನು ತರಲು ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ
ಮಕ್ಕಳು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಭಾವನೆಗಳ ಮೂಲಕ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಆ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ಸೂಕ್ತ ವಿಧಾನವನ್ನು ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಕಲಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ.