ತಂಗಲೊಂದು ಸೂರು, ವಾಲಲೊಂದು ಭುಜ, ಮನ ಹಗುರಕ್ಕೆ ಮಾನವ ಸ0ಗಡ, ಇವಿರುವ ಮಾನವನಿಗೆ ಭೂಲೋಕದಲ್ಲಿ ಹಗುರ ಜೀವನ ಪಾವನ.
ಮಾನವನು ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವಿ, ಮಹಿಳೆಯಾಗಿರಲಿ ಗಂಡಸಾಗಿರಲಿ, ತಮ್ಮ ಜೀವದಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸ್ವತಂತ್ರರು ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಾಗುತ್ತದೆ. ಜೀವನದ ಯಾವ ಆಯಾಮದಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಸಹಪಾಟಿಯನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸದಿದ್ದರೂ, ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಮಾನವನಿಗೆ ಒರಗುವ ಭುಜದ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಹೆಚ್ಚು. ತಮ್ಮ ನೋವನ್ನು- ನಲಿವನ್ನು ಹಂಚಲು ಒಂದು ಜೀವ, ಎಲ್ಲಾ ಮಾನವನ ಮೂಲ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಾಗಿದೆ. ಅದು ಗೆಳೆಯ -ಗೆಳತಿಯರ ರೂಪದಲ್ಲದರೂ ಸರಿ.
ನನ್ನ ಜೀವನದ ಇಂದಿನ ಬೆರಗುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಿನ ಮೂಲಕ ಹೊರಗೆಡವಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಯಾವುದೇ ಘಟನೆಗಳು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಘಾಸಿಯಾಗುವುದು ಕಡಿತಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿ ಕಾಲ ಕಳೆಯುವ ಮಾನವರಲ್ಲಿ, ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಬೆರೆಯುವ ಗುಣ ಕಡೆಮೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಖಿನ್ನತೆಯಂತಹ ಕಾಯಿಲೆಗಳು, ಒಬ್ಬಂಟಿಗರಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚೇ ಎನ್ನಬಹುದು.
ಆದ್ದರಿಂದ ಆರ್ಥಿಕ ಅಧಿಪತ್ಯ, ಅವಲಂಭಿತವಲ್ಲದ ಜೀವನ ಶೈಲಿ, ತಲೆಗೊಂದು ಸೂರು ಅದರೊಟ್ಟಿಗೆ ವಾಲಲೊಂದು ಭುಜ, ಮಾನವ ಮನಸ್ಸಿನ ಆರೋಗ್ಯದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಸಾಧನ.